Latest Articles

  • Ethiopian Airlines to Acquire Boeing 777-200s

    Ethiopian Airlines to Acquire Boeing 777-200s

     Ethiopian Airlines is expanding its air cargo fleet with the acquisition of four new Boeing 777-200 LR Freighter aircraft. 

    The purchase will occur under a pre-delivery payment loan financing agreement with the Eastern and Southern African Trade and Development Bank (PTA Bank). Delivery is scheduled to begin in fall 2014.  
    Ethiopian operates the largest cargo fleet in Africa, currently using six dedicated freighter aircraft to 24 destinations in Asia, Europe, Africa and the Middle East.  Tewolde Gebremariam, chief executive of Ethiopian Airlines, said the new aircraft will help support the carrier's newly established cargo hub in Lome, Togo with its partner airline ASKY Airlines.  
    "We are phasing in the latest technology cargo aircraft with the aim of supporting Ethiopia's exports and the booming trade between Africa and the rest of the world. The B777-200 LR Freighters have proven capabilities that are ideal for the transport of perishables," said Gebremariam.

    Read More
    Read more
  • Ethiopia's Gilgel Gibe III Near Completion - to Go Operational in September 2014

    Ethiopia's Gilgel Gibe III Near Completion - to Go Operational in September 2014

    One of the biggest power generating projects in Ethiopia, the Gilgel Gibe III, is expected to go fully operational on September 2014.

    Alemayehu Tegenu, Ethiopia's Minister of Water, Irrigation and Energy said that so far 80% of construction work has been completed.

    One of the power projects planned to be commissioned within the GTP period, the Gilgel Gibe III will add 1,870 MW electric power to the national grid upon its completion in September.

    The Minister also said that concurrent projects like the Genale Dam and the Adama II wind farm are progressing satisfactorily. Projects such as the Gilgel Gibe III project are expected to go a long way in providing energy for the domestic market, the demand of which has been expanding rapidly owing to the extensive infrastructure construction and increasing base of industry.

    However, power projects currently under construction are also expected to service the regional energy market. Ethiopia has already begun exporting electricity to Djibouti and Sudan and has started installing power transmission lines to Kenya.

    The energy policy of Ethiopia pictures development of energy sources that would be an instrument in enhancing co-operation and regional integration. Ethiopia's ambitious plan of generating 10,000 MW of energy within the GTP period was crafted, accordingly, with plans to provide energy to neighboring countries.

    Read More
    Read more
  • Daniel Kibret-ዝኆኑም ትንኙም

    አንበሳ በሚገዛው አንድ ጫካ ውስጥ አያሌ እንስሳት ይኖሩ ነበር፡፡ አንድ ቀን አንበሳ ለአንድ የሥራ ጉዳይ ወደ ሌላ ሀገር ለመሄድ ተነሣ፡፡ የእርሱ መሄድ በእንስሳቱ ዘንድ በተሰማ ጊዜ የጫካውን ሕልውና በተመለከተ ጥያቄ ተነሣ፡፡ ጦሩን ማን ይመራል? ገንዘብ ማን ይይዛል? ምግብ ማን ያከፋፍላል? መልእክት ማን ይቀበላል? ዳኝነት ማን ይሰጣል? ሠራተኛ ማን ያሠማራል? ሹመት ማን ይሰጣል? እያሉ እንስሳቱ መጠያየቅ ጀመሩ፡፡ በዚያ ጊዜ አንበሳ ሁሉንም ነገር ጠቅልሎ ይዞት ስለነበር አሁን እርሱ ሲሄድ ነገር ዓለሙ ሁሉ ሊዛባ ደረሰ፡፡
    አንበሳ ችግሩን ቢረዳውም ነገር ግን ለአንዱ እንስሳ ብቻ ሥልጣኑን ሰጥቶ መሄዱ እስከ ዛሬ ድረስ ከእርሱ በታች እኩል ሆነው የኖሩትን ታማኞቹን ማባላት መስሎ ታየው፡፡ ስለዚህም ‹ሥልጣን በተርታ ሥጋ በገበታ› ብሎ ሥልጣኑን ቆራርሶ ለሁሉም በየዐቅማቸው ለማካፈል ወሰነ፡፡ በዚህም መሠረት ነበርን የጦር ሚኒስትር፣ ዝንጀሮን ዋና ዳኛ፣ ጦጣን የገንዘብ ተቆጣጣሪ፣ ቀበሮን የሥጋ ኃላፊ፣ ዝሆንን ምግብ አከፋፋይ፣ አጋዘንን የሠራተኞች ተቆጣጣሪ፣ ተኩላን ፖሊስ አድርጎ ሰየማቸው፡፡ 
    ሁሉም የጫካው እንስሳት ሹመት ሲደርሳቸው ሁለት እንስሳት ግን ምንም ሳያገኙ ቀሩ፡፡ ኤሊ እና ጥንቸል፡፡ አንበሳውም ‹‹ዔሊ እጅግ ዘገምተኛና ዛሬ ተነሥታ የዛሬ ሳምንት የምትደርስ ፍጡር ናት፡፡ ለእርሷ ሹመት መስጠት ማለት በሹመት ላይ መቀለድ ማለት ነው›› ሲል እንስሳቱ ሁሉ ሳቁ፡፡ ወደ ጥንቸልም ዞር ብሎ ‹አንቺ ሚጢጢ ፍጡር አሁን ላንቺ ሥልጣን ቢሰጥሽ ምን ታደርጊበታለሽ›› ሲል ተሳለቀባት፡፡ ይህም በእንስሳቱ ሳቅ ላይ ሌላ የሳቅ ዳረጎት ጨመረላቸው፡፡
    አንበሳውም ወደ ጉዳዩ ሄደ፡፡
    አንበሳው ከሄደ በኋላ የአንበሳን አለመኖር ያዩ የሩቅ ጎረቤቶቻቸው በእንስሳቱ ላይ ጦርነት ከፈቱባቸው፡፡ ይህ ጦርነት ከብዙ ዘመን በኋላ የተከሰተ ነበር፡፡ ነብር የጦር ሚኒስትር ሲሆን የመጀመርያው ነበርና የሚይዘውንና የሚጨብጠውን አጣ፡፡ በአንድ በኩል ወታደር ሲያሰለጥን በሌላ በኩል ሲዋጋ ጦርነቱን መቋቋም አቃተው፡፡ ምግብ አከፋፋዩም ምግቡን ከማከፋፋሉ በፊት በጠላት ተማረከበት፤ ዳኛውም ከነመንበሩ ተያዘ፡፡ ጦርነቱም እየገፋ መጥቶ መሐል ጫካው ላይ ደረሰ፡፡
    የጎረቤት አራዊት ያንን ጫካ የወረሩበት ምክንያት ወዲያው ነበር የታወቀው፡፡ እዚያ ጫካ ያሉ እንስሳት ለብዙ የችግር ዘመን የሚሆን እህል ማከማቸታቸው ይነገራል፡፡ ይህ እህል ያለበት ቦታ በካርታ ላይ ሠፍሮ በአንበሳው እጅ ነው የሚገኘው፡፡ አሁን አንበሳ ከሄደ ደግሞ ከሹመኞቹ ለአንዱ ስለሚሰጠው ጫካውን ወርሮ እህሉን መዝረፍ ነበር ዓላማቸው፡፡
    ይህ የእህሉ ካርታ በዳኝነት የተሰየመው ዝንጀሮ ጋ መኖሩ ተወርቷል፡፡ ዝንጀሮ ግን ማንበብና መጻፍ አይችልም ነበር፡፡ አንዳንድ እንስሳትም ዝንጀሮ የተሾመው በትከሻውና ለአንበሳው በዛፍ ጫፍ ላይ የሚገኝ ጣፋጭ ፍሬ እያመጣ እጅ መንሻ በመስጠቱ ነው እያሉ ያሙት ነበር፡፡ እንዲያውም ወዲያው እንደተሾመ በፈረደው ፍርድ ተከሳሹን ትቶ በስሕተት በከሳሹ ላይ እንደፈረደበት ይነገራል፡፡ ለምን እንዲህ እንዳደረገ ሲጠየቅም ‹‹ዋናው ፍርድ መሰጠቱ እንጂ በማን ላይ መፈረዱ አይደለም፤ ሪፖርት የሚቀርበውኮ ይህንን ያህል ፍርድ ተሰጠ ተብሎ እንጂ በእነ እገሌ ላይ ተፈረደ ተብሎ አይደለም›› ማለቱ ተወርቷል፡፡ በዚያም ምክንያት ‹እርሱ ዘንድ ከስሶ ከመሄድ ተከስሶ መሄድ ይሻላል› እየተባለ እስከ መነገር መድረሱን የሚናገሩ አሉ፡፡
    ዝንጀሮው ተይዞ የእህሉን ቦታ የሚያሳየውን ካርታ ሲጠየቅ ግን ካርታ መጫወት እንጂ ካርታ ማንበብ እንደማይችል ነበር በኀዘን የገለጠው፡፡ ይህንንም ቦታ ሊያገኘ የቻለው ከታላላቆች ጋር ካርታ በመጫወቱና በማንኛውም ጊዜ ተጠንቅቆ በመሸነፉ መሆኑን ተናግሯል፡፡ ከታላላቆች ጋር በሚደረግ የካርታ ጨዋታ ጥንቃቄ መደረግ ያለበትም ላለመሸነፍ ሳይሆን ላለማሸነፍ መሆን እንዳለበትም መክሯል፡፡
    እርሱ ዘንድ የለም የተባለው ካርታ ምናልባት ገንዘብ ቤቷ ጦጣ ጋር ሊኖር ይችላል ተብሎ ተፈልጎ ነበር፡፡ ጦጣ ግን ልትገኝ አልቻለችም፡፡ አንዳንድ ምርኮኛ የሆኑ እንስሳትም ጦጣ ገንዘቡን ከመቆጣጠር ይልቅ ገንዘቡ ሳይቆጣጠራት እንዳልቀረ ገምተዋል፡፡ ገንዘቡንም ወደ ሌላ ጫካ ሳታዞረው እንዳልቀረች ይጠራጠራሉ፡፡ ለብዙ ዘመናት ከዚያ ጫካ ወጥታ የማታውቀው ጦጣ ሰሞኑን የውጭ ጉዞ ማብዛቷንና ከአካባቢው ጫካዎች በአንዱ ደግሞ ገንዘብ ቆጥራ ስትከፍል መታየቷ ይወራል፡፡ አሁንም የጠፋችው ወደዚያው ሄዳ ሊሆን እንደሚችል የሚገምቱ አሉ፡፡
    ዝሆኑ ስለ ካርታው የሚያውቀውም ሆነ እህል ስለ መከማቸቱ የሰማው ነገር የለም፡፡ እርሱ ስለ ጫካው አስቦ እንደማያውቅ ይነገራል፡፡ ከአንዲት ሚስቱና ከሦስት ቡችሎቹ ጋር የሚኖርባት አካባቢ አለችው፡፡ እርሱም ከዚያ አካባቢ መውጣት አይፈልግም፤ ሌላ እንስሳም ወደ አካባቢው አያስጠጋም፡፡ ለርሱ ጫካው ማለት መንደሩ ብቻ ነው፡፡ አሁንም የጎረቤት አራዊት ጫካውን ሲወርሩት እርሱ ቁብ አልሰጠውም፡፡ ለእርሱ ጦርነቱ ተጀመረ የሚለው እርሱ መንደር ጦርነቱ ሲደርስ ብቻ ነው፡፡ አንዳንዶቹን እንስሳት ያሳቀቸው ነገር ቢኖር ዝሆኑ ከጥቂት ቀናት በላይ የሚመገበው ነገር እንደሌለውና ምግቡን የሚያገኘው ከሌሎች አካባቢ መሆኑን አለመረዳቱ ነው፡፡
    ቀበሮም ቢሆን ጦርነቱ አላስጨነቀውም፡፡ እንዲያውም ከጦርነቱ እንዴት ማትረፍ እንደሚችል እያሰበ ነበር፡፡ ቀበሮ ‹አንዱ ሲሞት አንዱ ይወለዳል፤ አንዱ ሲዳር አንዱ ይሞታል› የሚባል አባባል አለው፡፡ ስለዚህም በጫካው ውስጥ አንድ ችግር ሲከሰት ችግሩን እንዴት እንደሚፈታው ማሰብ ቀበሮን አይመለከተውም፡፡ እርሱ የሚያስበው ከችግሩ እንዴት ማትረፍ እንደሚቻል ነው፡፡
    እንዲያውም አንዳንዶች የሚከተለውን ነገር ማሳያ ነው ብለው ይናገሩለታል፡፡
    አንድ ጊዜ በጫካው የሚገኘው ወንዝ ተበከለና ብዙ እንስሳት ሞቱ፡፡ ወንዙ ከሁለት አቅጣጫ መጥቶ ጫካው ድንበር ላይ ሲደርስ አንድ ይሆናል፡፡ ቀበሮም በሽታው ሳያስጨንቀው ወዲያውኑ መድኃኒት ዐዋቂ ነኝ ብሎ መድኃኒት መቸብቸብ ጀመረ፡፡ እንስሳቱ ሁሉ በሽታውን ስለፈሩት በውድ ዋጋ ያንን ያልታመነ መድኃኒት እየገዙ መውሰድ ጀመሩ፡፡
    የተመረዘው ውኃ የሚመጣው ከአንደኛው አቅጣጫ መሆኑ ሲታወቅ እንስሳቱ ሁሉ አንደኛውን ወንዝ ለመገደብ ተስማሙ፡፡ ይህንን ሃሳብ የተቃወመው ቀበሮ ብቻ ነው፡፡ ቀበሮ ‹‹ይህንን ማድረግ የአካባቢውን ሥነ ምሕዳር ይጎዳዋል፡፡ የአካባቢው ሥነ ምሕዳር ከሚጎዳ ደግሞ እኛ ብንሠዋ ይሻላል›› ሲል ሃሳብ ሰጥቷል፡፡
    አሁንም ቀበሮው በጦርነቱ የራሱ ጫካ መወረሩን ረስቶ የሞቱትን እንስሳት ሥጋ እየሰበሰበ ለጎረቤት ጫካዎች መሸጥ ጀምሯል ይባላል፡፡ ዛሬ ጠዋት ሥጋ ተሸክሞ ከጫካ ሲወጣ በወራሪዎቹ ወታደሮች ተይዞ ነበር፡፡ ‹የአህሉን ቦታ የሚያሳየው ካርታ የት ነው ያለው?›› ተብሎ ሲጠየቅ ‹‹የምን የእህል ካርታ ነው? የተከማቸ እህል መኖሩን ባውቅ እኔ ወደ ሥጋ ንግድ ውስጥ ለምን እገባ ነበር?›› ሲል ነበር መልሶ የጠየቃቸው፡፡ ወታሮቹ ከሄዱ በኋላ ቀበሮ ራሱን ረገመ፡፡ ‹‹ እንዴት ይህንን ነገር እስከ ዛሬ አልሰማሁም? ›› ሲል ተቆጨ፡፡
    የሞተው ሞቶ፣ የተሰደደው ተሰድዶ፣ የተረፉትም እየቆሰሉ በየጎሬው ተኝተው ወራሪዎቹ ጫካውን ለቅቀው ወጡ፡፡ አሁን ከባድ የሆነው እነዚያ ለጫካው ሲሉ የቆሰሉና የታመሙ ምን ይብሉ? ምን በልተው ከሕመማቸው ይዳኑ? ምን በልተው ቁስላቸውን ይጠግኑ? የተሰደዱትስ በሄዱበት ይበላሉ፡፡ የሞቱትም ዐርፈዋል፡፡ ካሉት በታች፣ ከሞቱት በላይ ሆነው የተረፉትስ?
    አንበሳው ትቶት በሄደው ጫካ የሆነውን ሰምቶ እያገሣና እየደነፋ መጣ፡፡ የነበረው እንዳልነበረ ሆኖም ጠበቀው፡፡ ብዙዎቹ ሞተዋል፤ ሌሎቹ ተሰድደዋል፤ የቀሩትም ቆስለው ተኝተዋል፡፡ በየቤቱ ለተኙትና ለሚያቃስቱት የሚላስና የሚቀመስ ግን አልነበረም፡፡ አንበሳው ወደ ዝንጀሮ ሄዶ የሰጠውን ወረቀት ጠየቀው፡፡ ዝንጀሮው ግን ወረቀቶቹን በኪሎ ከመሸጥ ባለፈ ምንም እንዳላደረጋቸው ተናገረ፡፡ አንበሳው በድንጋጤ ነበር ዐመዱ ቡን ያለው፡፡ ‹‹ለመሆኑ እነዚያ ወረቀቶች ምን ምን እንደያዙ ታውቃለህ?›› አለው፡፡ ዝንጀሮው ግን ‹‹ ጌታዬ ወረቀት መሆናቸውን ካልሆነ በቀር የማውቀው ነገር የለም፡፡ እኔኮ ዝንጀሮ ስለሆንኩና ዛፍ ጫፍ ላይ መውጣት ስለቻልኩ ብቻ ነበር የተሾምኩት፡፡›› ሲል በኀዘን ተናግሯል፡፡
    ቢታሰስ ቢታመስ ያ ወረቀት አልተገኘም፡፡ አንበሳው የሚያደርገው ጨንቆት ጎምለል ጎምለል ሲል ድንገት እግሩ ሥር አንዳች ንቅናቄ ተሰማው፡፡ አፈሩ ርግፍግፍ ይላል፡፡ አንዳች አውሬ ከምድር ሥር እየወጣ ነው ብሎ ፈራና ፈቀቅ አለ፡፡ ዓይኑንም ተከለ፡፡ ያ አፈር መሳይ ነገር ረግፎ ረግፎ ወደ ሌላ ቅርጽ ተቀየረ፡፡ ያቺ ዘገምተኛ ዔሊ ነበረች፡፡ አንበሳ ተናደደ፡፡ ‹‹ አንቺ ዘገምተኛ ፍጡር፤ ይህ ሁሉ እንስሳ ሲያልቅ አንቺ እንዴት ተረፍሽ›› አላት፡፡
    ‹‹ጌታው አይሳሳቱ ፈጣሪ የማይጠቅም ፍጡር አልፈጠረም፡፡ እያንዳንዳችን በሌላ የማይሸፈን አንዳች ቀዳዳ እንድንሞላ የተፈጠርን ነን፡፡ እያንዳንዳችን በሌላ የማይቻል አንዳች ልዩ ችሎታ አለን፡፡ ታላቅነትና ታናሽነት ሥጋን እንጂ ነፍስን አይለካም፡፡ የሥጋ እንጂ የነፍስ ታናሽ የለውም፡፡ ጌታዬ አንዳንድ ጊዜ ታላቅነትና ታናሽነት የአጋጣሚና የዕድል ጉዳይ እንጂ የችሎታ ላይሆን ይችላል፡፡ በዚህ ዓለም ዝሆኑም ትንኙም ያስፈልጋሉ፡፡ በአንድ መሥሪያ ቤት ጥበቃውም፣ መዝገብ ቤቱም፣ የጽዳት ባለሞያውም፣ አትክልተኛውም፣ ተላላኪውም የሥራ አስኪያጁንና የዳይሬክተሩን ያህል ያስፈልጋሉ፡፡ ተራ ሰዎችም የመሪዎችን ያህል ያስፈልጋሉ፡፡ እንዲያውም ዓለምን የሚያድኗትም የሚያጠፏትም ታላላቅ የተባሉ ነገሮች ሳይሆኑ ታናናሽ የተባሉ ነገሮች ናቸው፡፡
    ‹‹ያ የሚፈልጉት ካርታ የሚገኘው እኔ ዘንድ ነው፡፡ ወራሪዎቹ ሁሉንም ፈትሸዋል፡፡ እኔን ግን አልፈተሹም፡፡ ምክንያቱም አንድም ስለናቁኝ አንድም ራሴን ከመሬት ጋር ቀብሬ ተመሳስዬ ስለነበር፡፡ እኔ ድንጋይ ነበር የምመስላቸው፡፡ ነገር ግን ድንጋይ አልነበርኩም፡፡ የሚፈልጉት ነገር የሚንቁኝ እኔ ዘንድ መኖሩን መጠርጠር ግን አልቻሉም፡፡ ስለዚህ ካርታውን እርስዎ እስኪመጡ ደበቅኩት፡፡›› አንገቷን ቀስ ብላ አስግጋ ካርታውን አቀበለችው፡፡
    ‹ትገርሚያለሽ፤ ለመሆኑ አንቺን ምን ብዬ ነበር የሾምኩሽ?›› ሲል በአግራሞት ጠየቃት፡፡
    ‹‹አይ ጌታዬ እንደ እኔ ዓይነቶቹኮ ሥራውን እንጂ ሹመትና ደሞዙን አናገኘውም›› አለችው፡፡
    ‹‹አሁን ግን መሾም ያለብሽ አንቺ ነሽ›› አላት፡፡
    ‹‹የለም ጌታው እንደዚያ አይበሉ፡፡ አሁን ብዙዎች ይመጡና ያዥው ብዬ የሰጠኋት እኔ ነኝ፤ እርሷም እንዳትታይ የደበቅኳት እኔ ነኝ ብለው ዋጋውን አስከፍለውኝ ዋጋውን እንደሚወስዱ ዐውቃለሁ፡፡›› አለችው፡፡ 
    © ይህ ጽሑፍ በአዲስ ጉዳይ መጽሔት ላይ የተስተናገደ ነው

    Read More
    Read more
  • Daniel Kibret እኛ፣ የመጨረሻዎቹ ፤ በዳንኤል ክብረት

    በፌስ ቡክ የተለቀቀ አንድ ጽሑፍ በምዕራቡ ዓለም የ1950ዎቹን፣60ዎቹን፣ 70ዎቹንና 80ዎቹን ትውልዶች በተመለከተ ‹‹እኛኮ በቶምና ጄሪ ፊልም ያደግን፣ በመንገድ ላይ የተጫወትን፣ በሬድዮ ካሴት ሙዚቃ ያዳመጥን የመጨረሻዎቹ ትውልዶች ነን፡፡›› ይላል፡፡
    እኔም ይህንን ሳይ የራሴ ትውልድ ትዝ አለኝ፡፡
    እውነትም እኮ እኛ የ1940ዎቹ፣ 50ዎቹና 60 ዎቹ የኢትዮጵያ ትውልዶች ጠቅላይ ግዛት የሚባል አከላለል ክፍለ ሀገርም የሚባል አካባቢ፣ አውራጃ የሚባል ቦታ፣ ምክትል ወረዳ የምትባል ጎጥ ያየን፣ የኢትዮጵያ ንጉሥ በምድር ላይ ሲጓዝ የተመለከትን፣ የንጉሥ ግብር የበላን ወይም ሲበሉ ያየን፣ ንጉሥ ሲወርድ፣ መሪም ሲኮበልል ለመታዘብ የቻልን፣ ደጃዝማችነት፣ ቀኝ አዝማችነት፣ ራስነት፣ ባላምባራስነት፣ ፊታውራሪነት፣ ነጋድራስነት፣ ጸሐፌ ትእዛዝነት፣ አጋፋሪነት፣ እልፍኝ አስከልካይነት ዓይናችን እያየ ታሪክ ብቻ ሆነው ሲቀሩ ምስክር የሆንን የመጨረሻዎቹ ትውልዶች ነን እኛ፡፡ 
    የዛሬይቱ ኢትዮጵያን ጋዜጣ፣ መነንና መስከረም መጽሔት ገዝተን ያነበብን፣ የምሥራች ድምጽን ያዳመጥን፤ ሐዲስ ዓለማየሁንና ከበደ ሚካኤልን ጳውሎስ ኞኞንና ዳኛቸው ወርቁን፣ በዓሉ ግርማንና አቤ ጎበኛን በዓይናችን ያየን፣ አበበ ቢቂላ ሲሮጥ፣ ማሞ ወልዴ ሲያሸንፍ፣ ምሩጽ ይፍጠር በሞስኮ ኦሎምፒክ አረንጓዴው ጎርፍን እየመራ ሲፈተለክ፣ መንግሥቱ ወርቁ ሲጠበብ፣ ይድነቃቸው ተሰማ የአፍሪካን እግር ኳስ ሲመራ፣ፍቅሩ ኪዳኔ እግር ኳስን ሊያስተላልፍ ሲታትር፣ ደምሴ ዳምጤ ‹ዳኙ ዳኙ ገልግለን› ሲል ያየንና የሰማን የመጨረሻዎቹ ትውልዶች ነን፡፡
    እኛ የመጨረሻዎቹ፤
    በ15 ሳንቲም አውቶብስ፣ በ35 ሳንቲም ታክሲ የሄድን፣ በውይይት ታክሲ የተሳፈርን፣ ከቀበሌ በቤተ ሰብ ልክ ስኳርና ዘይት የገዛን፣ በ50 ሳንቲም የቀበሌ ቤት ኪራይ የኖርን፣ የ10 ሳንቲም ዳቦ በአምስት ሳንቲም ሻሂ የጠጣን፣ ያምስት ሳንቲም ጮርናቄ የገመጥን፣ የመቶ ብሮች ጤፍ፣ የአሥር ብሮች ዶሮ የበላን፤ የሃያ ብር ቤት የተከራየን፤
    እኛ የመጨረሻዎቹ፤
    ጎረቤት ሄደን ቴሌቭዥን ያየን፣ ቴሌቭዥን ለማየት ብለን ለሀብታም ጎረቤት ያገለገልን፣ በነጭና ጥቁር ቴሌቭዥን የተዝናናን፣ በአባባ ተስፋዬ ተረት ያደግን፣ በወጋዬሁ ንጋቱ ትረካ ጥርሳችን የነቀልን፣ ‹‹ሾላ እርግፍ እርግፍ›› የተጫወትን፣ በ‹‹ማዘር ኢንዲያ›› ያለቀስን፣ ንፋስ እንደመታው የገብስ እህል እየተወዘወዝን ‹ሀ ግእዝ፣ ሁ ካእብ ሂ ሳልስ›› ብለን በልጅነት ያዜምን፣ ለትምህርት ቤት መመዝገቢያ ሃምሳ ሳንቲም፣ ለስፖርት አንድ ብር የከፈልን፤ በጆንትራ ቮልታ ያጌጥን፣ ሎሚ ተራ ተራ ዘፍነን ቡጊቡጊ የጨፈርን፤
    እኛ የመጨሻዎቹ፤
    በቪሲአር ካሴት ፊልም ያየን፣ በፎቶ ብቻ ያለ ቪዲዮ ሠርግ የሠረግን፣ ወይም ሲሠረግ ያየን፣ ፎቶ ተነሥተን በአሥር ቀን የደረሰልን፣ ከትምህርት ቤት ጓደኞቻችን ጋር ተደርድረንና ተቃቅፈን በነጭና ጥቁር ፎቶ የተነሣን፣ ያለ ሙዓለ ሕፃናት አንደኛ ክፍል፣ ያለ ‹ፕሪፓራቶሪ›› ኮሌጅ የገባን፣ ‹‹በየኔታ ጉሮሮ ጠጅ ይንቆርቆርበት፣ በኛ ጎሮሮ አጥንት ይሰካበት›› ብለን ለመምህራችን ያዜምን፤ ትምህርት ቤት ለመግባት በቀኝ እጃችን በአናታችን በኩል ጆሯችንን እንድንነካ የተደረግን፣
    እኛ የመጨረሻዎቹ፤
    ለዕድገት በኅብረት እንዝመት
    ወንድና ሴት ሳንል በአንድነት
    እየተባለ ዕድገት በኅብረት ሲዘመት ያየንና የተሳተፍን፣ ለሶማልያ ጦርነት ሲዘመት የነበርን፣ ለእናት ሀገር ጥሪ ቆሎ የቆላን፣ እንጀራ የጋገርን፤ ሲጋገርም ያየን፤ የ66ቱንና የ83ቱን አብዮት ያየን፤ መሬት ላራሹ ሲታወጅ፣ ትርፍ ቤት ሲወረስ፣ ‹የፍየል ወጠጤ ልቡ ያበጠበት› በሬዲዮ ሲዘፈን ልባችን የቆመ፤ ነጭ ሽብርና ቀይ ሽብር ሲፋፋም በመካከሉ ያለፍን፤ መኢሶን፣ ኢዲዩ፣ ኢጭአት፣ ኢማሌድህ፣ እየተባለ ሲፎከር ብናውቀውም ባናውቀውም የፎከርን፤ ከጫካ ይተላለፍ የነበረውን የኢሕአዴግ ሬዲዮ ተደብቀን ያዳመጥን፤
    እኛ የመጨረሻዎቹ፤
    የይለፍ ወረቀት ከቀበሌ አውጥተን ክፍለ ሀገርን ያቋረጥን፣ በኬላ ላይ ቆመን መታወቂያ አሳይተን ያለፍን፣ አኢወማ ገብተን፣ መኢሰማን አልፈን፣ አኢሴማ ተሳትፈን፣ በመኢገማ ተደራጅተን የፎከርን፣ የተሰለፍን፤ በዘመቻ ተወልደን በዘመቻ ያደግን፤ የውይይት ክበብ፣ የማሌ ጥናት የተሳተፍን፣ የሞስኮ ሬዲዮ ያዳመጥን፣ ወዛደራዊ ዓለማቀፋዊነትን ያነገብን፣ መደብን ከመተኛነት ወደ መደብ ትግል ያሸጋገርን፤ አድኃሪ፣ አቆርቋዥ፣ መሐል ሠፋሪ፣ ጨቋኝ፣ ተጨቋኝ፣ ቡርዡዋ፣ ከበርቴ፣ የአድኅሮት ኃይላት በሚባሉ ቃላት ዐርፍተ ነገር ሠርተን የተማርን፤
    የኮምፒውተር መልኩን ብቻ ሳይሆን ስሙንም ሳንሰማ ኮሌጅ የደረስን፤ በዱላው ሞባይል ያናገርን፤ ከጎኑ እንደ ጉድጓድ ውኃ መዘወርያ እየተዘወረ በሚደወልበት ስልክ የደወልን፤ ከአናቱ አሥር ጊዜ ቀዳዳው ተይዞ እየተሸ ከረከረ በሚደወልበት ስልክ ሃሎ ያልን፤ ገንዘብ ስናጣ በተዘዋዋሪ የደወልን፡፡ የቤታችን ቴሌቭዥንና ስልክ ብርቅ ሆኖ በአበባ ተንቆጥቁጦ የተጠለፈ ልብስ ሲለብስ ያየን፤ ያለ ሞባይል፣ ያለ አይፎን፣ ያለ አይ ፖድ ያደግን፤ ያለ ዓረብ ሳትና ያለ ናይል ሳት፣ ያለ ኤፍ ኤምና ያለ ፍላት ቴሌቭዥን የኖርን፣ በታይፕ ራይተር የጻፍን፣ በታይፕ ራይተር የተፈተን፣ ያለ ዲኤስ ቲቪ እግር ኳስን በዜና ብቻ የተከታተልን፤ ከነ ማንቸስተር በፊት እነ ሊቨርፑልን የደገፍን፤
    እኛ የመጨረሻዎቹ፤
    እርሳሳችንን በምላጭ የቀረጽን፣ የአሥራ አራቱ ክፍላተ ሀገራት ካርታ ባለበት ደብተር የጻፍን፣ በአምስት ሳንቲም ሁለት በሚሸጥ ሉክ የተፈተንን፤ በጨርቅ ቦርሳ ደብተራችንን የያዝን፣ ምሳ ሳንይዝ ትምህርት ቤት የሄድን፣ በሁለትና በሦስት ፈረቃ የተማርን፤ የነ ጫልቱን ቤት፣ ለማ በገበያን፣ ሽልንጌን አንበን፣ በውሸታሙ እረኛ ተገሥጸን፣ የያደግን፤ እነ ማኦ ሴቱንግን፣ እነ ኪም ኤልሱንግን፣ እነ ማርሻል ቲቶን፣ ያደነቅን፤
    እኛ የመጨረሻዎቹ፤
    ውጭ ሀገር ለመሄድ ለኢሚግሬሽን ገንዘብ ያስያዝን፤ የመውጫ ቪዛ ያስመታን፣ በትንሷ አውሮፕላን ማረፊያ በኩል ወደ ውጭ የተጓዝን፣ የቦሌ ሠገነት ላይ ወጥተን ወዳጆቻችንን የሸኘን፣ ጣልያን በሠራው ድልድይ ዓባይን ያቋረጥን፣ ሮንድ ሲታደርና ስናድር ያየን፣ በሰዓት እላፊ ተይዘን የታሠርን፣ ሕዝብ ሃምሳ ሚሊዮን ሲሆን ምን እንደሚመስል የታዘብን፣ ከኮንዶም በፊት ተወልደን አሥር ሆነን ያደግን፤ ኢምፔሪያሊስቶች ባዘጋጁት ኦሎምፒክ አንሳተፍም ብለን የቀረን፤
    እኛ የመጨረሻዎቹ፤
    በአድዋ ጦርነት የነበሩ ሰዎች ሲናገሩ ያየንና የሰማን፣ በሦስት መንግሥት ብሮች የተገበያየን፤ በአለባቸውና በልመንህ ቀልዶች የተዝናናን፣ ኮንደሚንየም የሚባል ቤት ሳናውቅ በቁጠባ ቤት ያደግን፣ ‹ሪል እስቴት› የሚባል ስም ስናረጅ የሰማን፣ በማኅበር ተደራጅተን የቤት መሬት በነጻ ያገኘን፣ በሪል ካሴት ዜማ ያዳመጥን፣ በሬዲዮ ካሴት ብቻ የተቀረጹ ነገሮችን የሰማን፣ የቤት ውስጥ ማድ ቤት(ኪችን) ሳናይ ያደግን፣ በከተማ ወንዞች የዋኘን፣ ኢንተርኔት ሳናይ ብሎግ ሳናነብ፣ ዌብ ሳይት ሳናገላብጥ፣ ‹ሚሴጅ ቴክስት› ሳናደርግ፣ ያደግን፤
    እኛ የመጨረሻዎቹ፤
    በማይነከር ሻይ ቅጠል የጠጣን፣ ከኤይድስ በፊትም ከኤይድስ በኋላም የኖርን፣ የጣት እንጅ የመንገድ ቀለበት ሳናይ ያደግን፣ የሚፈስ እንጅ የሚታሸግ ውኃ ሳንጠጣ ለወግ ለማዕረግ የደረስን፣ በፌስቡክ ሳንወጣ፣ በትዊተር ሳንጽፍ ነፍስ ያወቅን፤
    እኛ የመጨረሻዎቹ፤
    የ12ኛ ክፍል መልቀቂያ ፈተና የሕይወታችንን መዳረሻ የወሰነልን/ብን፣ 12ኛ ክፍል ተፈትነን መሠረተ ትምህርት የዘመትን፣ ታፍሰን ብሔራዊ ውትድርና የተላክን፣ ከኮሌጅ ወጥተን በመንግሥት ምደባ ሥራ የተቀጠርን፣ ሳንከፍል በመንግሥት ገንዘብ ኮሌጅ የበጠስን፣ አራት ኪሎንና ልደታን በጥንት መልኳ ያየን፣ በአንድ የክፍለ ሀገር አውቶብስ ተራ ሁሉንም ክፍለ ሀገር የተሣፈርን፣
    እና የመጨረሻዎቹ፤
    እንዲሁ ካሰብነው ስንቱ ነገር አልፎ ስንቱ ነገር መጥቷል፡፡ ለስንቱ ነገርስ እኛ የመጨረሻዎቹ ሆነናል፡፡ የትናንት አባቶቻችንና እናቶቻችን በሃምሳ ሳንቲም ዶሮ፣ በሁለት ብር በግ፣ በዐሥር ብር በሬ፣ በአምስት ብር ኩንታል ጤፍ ገዛን ሲሉን እንደተረት እንሰማው ነበር፡፡ ዛሬ እኛም ተረት ልንሆን ነው፡፡ አሁን ዶላር በሁለት ብር መነዘርን፣ ስኳር በአንድ ብር ገዛን፣ ጤፍ በአርባ ብር ሸመትን፣ ቤት በዐሥር ሺ ብር ሠራን፣ ብንል ማን ያምነናል? እኛ ራሳችን ተረት ልንሆንኮ ትንሽ ነው የቀረን፡፡
    እስኪ እናንተም የመጨረሻ የሆናችሁበትን አስታውሱት፤ እኔ የረሳሁትን ብዙ ነገር ታገኛላችሁ፡፡ ለካስ ታሪክና ተረት እንዲህ እየሆነ ነው የሚፈጠረው፡፡ ‹ነበር ለካስ እንዲህ ቅርብ ኖሯል›› አሉ እቴጌ ጣይቱ፡፡

    Read More
    Read more
  • On the Question of Nationalities in Ethiopia

    On the Question of Nationalities in Ethiopia

    By Walleligne Mekonnen
    Arts IV, HSIU – Nov. 17, 1969

    The main purpose of this article is to provoke discussions on the “sacred”, yet very important issue of this country-the Question of Nationalities. The article as it was prepared for a special occasion (where detailed analysis was due time and other inconveniences impossible) suffers from generalizations and inadequate analysis. But I still feel it is not mediocre for a beginning. I expect my readers to avoid the temptation of snatching phrases out of their context and capitalizing on them. Instead every point raised here should be examined in the light of the whole analysis.

    We have reached a new stage in the development of the student movement, a level where Socialism as a student ideology has been taken for granted, and reaction with all its window dressing is on the defensive. The contradictory forces are no more revolution versus reform, but correct scientific Socialism versus perversion and fadism.

    The Socialist forces in the student movement till now have found it very risky and inconvenient to bring into the open certain fundamental questions because of their fear of being misunderstood. One of the delicate issues which has not yet been resolved up to now is the Question of Nationalities-some people call it ridiculously tribalism-but I prefer to call it nationalism. Panel discussions, articles in STRUGGLE and occasional speakers, clandestine leaflets and even tete-a-tete groups have not really delved into it seriously. Of course there was indeed the fear that it may alienate certain segments of the student population and as well the fear that the government may take advantage of an honest discussion to discredit the revolutionary student movement.

    Starting from last year, a small minority began to discuss this delicate issue for the most part in secluded places. Discussions, even private, leak out and because they were not brought into the open they normally led to backbiting, misunderstanding and grossly exaggerated rumours. I think students are mature enough to face reality even if they are very sensitive. And the only solution to this degeneration, as witnessed from some perverted leaflets running amock [amok] these two weeks, is open discussion.

    What are the Ethiopian peoples composed of? I stress on the word peoples because sociologically speaking, at this stage, Ethiopia is not really one nation. It is made up of a dozen nationalities with their own languages, ways of dressing, history, social organization and territorial entity. And what else is a nation? It is not made of a people with a particular tongue, particular ways of dressing, particular history, particular social and economic organization? Then, may I conclude that, in Ethiopia, there is the Oromo Nation, the Tigrai Nation, the Amhara Nation, the Gurage Nation, the Sidama Nation, the Wellamo [Wolayta] Nation, the Adere [Harari] Nation, and however much you may not like it, the Somali Nation.

    This is the true picture of Ethiopia. There is, of course, the fake Ethiopian Nationalism advanced by the ruling class, and unwillingly accepted and even propagated by innocent fellow travelers.

    What is this fake Nationalism? Is it not simply Amhara and to a certain extent Amhara-Tigre supremacy? Ask anybody what Ethiopian culture is? Ask anybody what Ethiopian language is? Ask anybody what Ethiopian music is? Ask anybody what the “national dress” is? It is either Amhara or Amhara-Tigre!!

    To be a “genuine Ethiopian” one has to speak Amharic, to listen to Amharic music, to accept the Amhara-Tigre religion, Orthodox Christianity and to wear the Amhara-Tigre Shamma in international conferences. In some cases to be an “Ethiopian”, you will even have to change your name. In short to be an Ethiopian, you will have to wear an Amhara mask (to use Fanon’s expression). Start asserting your national identity and you are automatically a tribalist, that is if you are not blessed to be born an Amhara. According to the constitution you will need Amharic to go to school, to get a job, to read books (however few) and even to listen to the news on Radio “Ethiopia” unless you are a Somali or an Eritrean in Asmara for obvious reasons.

    To anybody who has got a nodding acquaintenance with Marxism, culture is nothing more than the super-structure of an economic basis. So cultural domination always presupposes economic subjugation. A clear example of economic subjugation would be the Amhara and to a certain extent Tigrai Neftegna system in the South and the Amhara-Tigre Coalition in the urban areas. The usual pseudo-refutation of this analysis is the reference to the large Amhara andd Tigrai masses wallowing in poverty in the countryside. For that matter during the heydays of British imperialism a large mass of British Workers had to live under inhuman conditions.

    Another popular counter argument is that there are two or three ministers of non-amhara-Tigre Nationality in the Cabinet, one or two generals in the army, one or two governors and a dozen balabats in the countryside. But out and out imperialists like the British used to rule their colonies mainly by enlisting the support of tribal chiefs, who were much more rich than the average citizen of the British Metropolis. The fact that (Houphet) Boigne and Senghor were members of the French National Assembly and the fact that they were even ministers did not reduce an iota of Senegalese and Ivory Coast [Ivoirians] loss of political independence.

    Of course the economic and cultural subjugation by the Amharas and their junior partners the Tigres is a historical accident. Amharas are not dominant because of inherent imperialist tendencies. The Oromos could have done it, the Wellamos [Wolaytas] could have done it and history proves they tried to do so. But that is not an excuse for the perpetuation of this situation. The immediate question is we must declare a stop to it. And we must build a genuine national- state.

    And what is this genuine national-state? It is a state in which all nationalities participate equally in state affairs, it is a state where every nationality is given equal opportunity to preserve and develop its language, its music and its history. It is a state where Amharas, Tigres, Oromos, Aderes [Harari], Somalis, Wollamos [Wolaytas], Gurages, etc. are treated equally. It is a state where no nation dominates another nation be it economically or culturally.

    And how do we achieve this genuine democratic and egalitarian state?

    Can we do it through military? No!! A military coup is nothing more but a change of personalities. It may be a bit more liberal than the existing regime but it can never resolve the contradiction between either classes or nationalities. The Neway brothers and Tadesse Birus could not have done it. Talking about Mengistu and Tadesse, one cannot fail to remember the reaction that the Mengistus coup though a family one and at that by a sector of Shoa Amharas (with few exceptions, of course among the Workeneh) was very popular just because it was staged by “Ethiopians”-Amharas. With Tadesse, it was automatically a tribalist uprising. Why? Tadesse an Oromo cannot stage a nationalist coup but Oromo Supremacist.

    I am not equivocal in condemning coups, but the Tadesse coup had at least one significant quality and a very important one too. It gave our Oromo Brothers and Sisters self-respect. And self-respect is an important pre-requisite for any mass-based revolution. Even the so-called revolutionaries who scoffed at the coup just like the mass of the student body, could not comprehend this quality. You can clearly see in this instance the power of the Amhara-Tigre supremacist [supremacist] feelings. They clearly proved that they were nothing more than the products of government propaganda on this question.

    Can the Eritrean Liberation Front and the Bale armed struggle achieve our goal? Not with their present aims and set-up.

    Both these movements are exclusive in character, led by the local Bourgeoisie in the first instance and the local feudal lords in the second. They do not have international outlook, which is essential for our goal. They are perfectly right in declaring that there is national oppression. We do not quarrel with them on this score. But their intention is to stop there. They do not try to expand their struggles to the other nationalities. They do not attempt to make a broad-based assault on the foundations of the existing regime. They deliberately try to forget the connection of their local ruling classes with the national oppression. In short these movements are not led by peasants and workers. Therefore, they are not Socialists; it would only be a change of masters for the masses. But for the Socialists the welfare of the masses comes first.

    The same can be said for the Gojjam uprising. But I would like to take this opportunity once again to show how much Amhara supremacism [supremacism] is taken for granted in this Campus.

    To applaud the ELF is a sin. If anything favorable is written out, it is automatically refuted by both USUAA and NUEUS. But the Gojjam affair was different. Support for it was practically a show of identity to the so-called revolutionaries.

    Mind you, I am just saying that these movements are not lasting solutions for our goal-the set-up of a genuine Nationalist Socialist State. I am all for them, the ELF, the Bale movements, the Gojjam uprising, to the extent that they have challenged and weakened the existing regime, and have created areas of discontent to be harnessed later on by a genuine Socialist revolution.

    One thing again is certain. I do not oppose these movements just because they are secessionists. There is nothing wrong with secessionism as such. For that matter secession is much better than nationally oppressive government. I quote Lenin, “…People resort to secession only when national oppression and national antagonisms make joint life absolutely intolerable and hinder any and all economic intercourse. In that case the interests of the freedom of the class struggle will be best served by Secession. I would also like to quote the resolution on the question of nationalities from the London International Socialist Congress of 1896 attended, supported and adopted by the Bolsheviks who brought about the October revolution, “This Congress declares that it stands for the full right of all nations to self-determination and expresses its sympathy for the workers and peasants of every country now suffering under the yoke of military, national or other absolutism.”

    As long as secession is led by the peasants and workers and believes in its internationalist obligation, it is not only to be supported but also militarily assisted. It is pure backwardness and selfishness to ask a people to be partners in being exploited till you can catch up. We should never dwell on the subject of secession, but whether it is progressive or reactionary. A Socialist Eritrea and Bale would give a great impetus to the revolution in the country and could form an egalitarian and democratic basis for re-unification.

    To come back to our central question: How can we form a genuine egalitarian national-state? It is clear that we can achieve this goal only through violence, through revolutionary armed struggle. But we must always guard ourselves against the pseudo-nationalist propaganda of the regime. The revolution can start anywhere. It can even be secessionist to begin with, as long as led by the progressive forces-the peasants and the workers, and has the final aim the liberation of the Ethiopian Mass with due consideration to the economic and cultural independence of all the nationalities. It is the duty of every revolutionary to question whether a movement is Socialist or reactionary not whether a movement is secessionist or not. In the long run Socialism is internationalism and a Socialist movement will never remain secessionist for good.

    To quote Lenin again, “From their daily experience the masses know perfectly well the value of geographical and economic ties and the advantages of a big market and a big state.” From this point of view of the struggle as well, a regime like ours harassed from corners is bound to collapse in a relatively short period of time. But when the degree of consciousness of the various nationalities is at different levels, it is not only the right but the duty of the most conscious nationality to first liberate itself and then assist others in the struggle for total liberation. Is that not true of Korea? We do support this movement, don’t we? Then, what is this talk of tribalism, secessionism, etc…..?

    ——————————————————————–

    Wallelign Mekonnen Kassa was born on March 22, 1945 in Debresina Woreda, Wollo, Ethiopia.

    In 1965, he joined the Haile-Selassie I University and studied political science. He was one of the devoted university students who struggled to emancipate the Ethiopian workers and peasants from tyranny. Wallelign and his comrades were imprisoned by the Ethiopian government and released after five months. Wallelign was suspended from university by the administration.

    The articles he wrote include, “The Question of Nationalities in Ethiopia”, which states the national repression and the solution for this problem, “Le Awaju Awaj”, an article in response to the emperor’s address in the radio regarding the university students, “Ye Azinaraw Eseregan”(Prisoner’s Azinara ) and “Message to Professor Afework Gebereyesus”.

    Walelign acquired the love for his country from an early age, and he dedicated his life to Ethiopia until the moment he was assassinated, December 9, 1972.

    Read more

Latest Articles

Most Popular